nùnc e nàum dent in del Brol
a rubà i pér
perchè ghérum fam.
E alùra, magari in tri o quàter,
saltàum la ret, e nàum dent,
rubàum i pér, ei purtàum fòera
e sei mangiàum in cumpagnìa.
I scirés e nàum giò a rubài
in del Biasìn,
ché gh’era lì di bei piant gros.
E nàum su in su la pianta,
ei catàum
e i mangiàum senza lavài.
El Brol l’era bel,
l’era tùt recintà,
gh’era dent tanti piànt
Però gh’era dent anca’l guardiàn,
che bisugnava scapà quant el rivàva,
se no el me fava cùr.
L’è no che’l picàva,
perché el nava piàn.
Lù l’era pusé vecc,
nùnc e curéum pusé
perchè sérum giùin.
E scapàum,
saltàum la ramàda,
vegnéum fòera e via…
Sérum dumà i fiòe,
i tusàn gh’eren no,
éren a cà a cusì, a ricamà,
a vutà la mam a lavà i piat
e a fa i mesté.
Nessun commento:
Posta un commento